تماشای جام جهانی در آلمان از نگاه یک ایرانی!+ تصاویر
تاریخ انتشار: ۱۲ تیر ۱۳۹۷ | کد خبر: ۱۹۵۰۱۰۲۱
سعید صراف، فارغ التحصیل جامعه شناسی و دانشجوی ارشد مطالعات میراث جهانی در آلمان است. کسی که در این یادداشت برایمان از لذت پوشیدن لباس تیم ملّی میان فوتبال دوستان متعصب آلمانی نوشته است.
به گزارش گروه رسانههای دیگر خبرگزاری آنا، فوتبال در خون ما ایرانیهاست. اما شاید برای کشتی، وزنه برداری و در سالهای اخیر با والیبال خونمان به جوش بیاید؛ ولی این وضعیت در آلمان یک طرفهتر از این حرفهاست.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
همه اینها را گفتم تا به جو فوتبالی آلمان در فضای جام جهانی برسم!تیم قهرمان دوره پیش و محذوف این دوره در فضای شهری آلمان به شکل یک مدعی برای قهرمانی توسط مردم بدرقه شد. هیچ کس فکر نمیکرد که سرنوشت تیم آلمان این طور رقم بخورد. در قهوه فروشیهای ایستگاه قطار از چند روز قبل از شروع بازیها؛ حتی کیکها به شکل توپ فوتبال تزئین شده بود. دستمال کاغذیها شبیه زمین چمن و کیکهایی به رنگ پرچم آلمان فروخته می شد!هر روزی که آلمان بازی داشت ماشینهای متعددی چهار پرچم آلمان به ماشینشان وصل می کردند، خواه پورشههای آخرین مدل خواه ماشینهای درب و داغان اروپای شرقی!
از همه مهم تر چیزی که من را هم تحریک کرد تا وارد این کل کل فوتبالی شوم دیدن جوانهای زیادی بود که تی شرت تیم ملی فوتبال آلمان را به عنوان لباس روزانه میپوشیدند! من هم که از تهران با خودم یک لباس تیم ملی آورده بودم وارد این کارزار شدم! کارزاری یک نفره در برابر همه آلمانیها! البته که نتیجه مثبتی داشت و من در واقع تنهای تنها هم نبودم چون از کشورهای دیگر حاضر در جام هم کسانی بودند که این کار را می کردند. راستش روزهای اول با خجالت تنم میکردم و بیرون می رفتم ولی کم کم فهمیدم برای جامعه ملی گرا و به شدت فوتبالی آلمان ، چیزی جالب تر از معرفی خودت به عنوان یک فوتبالی وطن پرست نیست! این شد که بارها به مناسبتهای مختلف آلمانیها با من سر حرف را باز کردند، مثلا برای تیم ما آرزوی موفقیت داشتند یا بازی ملی پوشان ایران را تحسین میکردند. حتی یک بار پسر جوانی به من گفت ایران؟ گفتم بله! گفت من عاشق اشکان دژاگه هستم! گفتم جدی؟ چطور؟ جالبه که میشناسیش! گفت اشکان برای شهر ماست. اشکان بچه برلینه! معلومه که میشناسمش!
حضور ایران و آلمان در جام به پایان رسید، برای ما با افتخار، برای آلمان با سرافکندگی ولی همین چند هفته کوتاه برای من فرصتی بود تا با این آلمانیهای سرد و بی روح حرف برای گفتن زیاد داشته باشم! آلمانیهایی که هرچقدر عاشقانه منشافت(تیم ملی) آلمان را می پرستند؛ اما در ایجاد این حس در غیر آلمانیها نا موفق بودند. خارجیهای زیادی در سطح شهر برلین یا حتی ایرانیهای دانشجو مثل خودم دیدم که از باخت و حذف آلمان خوشحال بودند. کسانی که شاید قبل آمدن به آلمان طرفدار آلمانیها هم بودند اما نژادپرستی بعضی از آلمانها، سرد بودن و دماغ سربالایی اکثریت شان و برتری طلبی تاریخی شان باعث شده آدمهایی که در خاکشان زندگی می کنند چندان علاقهمند پیروزی شان نباشند. البته این موضوع استثناء هم دارد!
یکی از ایرانیهای اینجا با عصبانیت از من پرسید:« چطور میتونی تو خاک آلمان باشی از خونشون بمکی و آرزوی باختشون رو داشته باشی!؟» واقعا از حرفش عصبانی شدم چون این تعبیر زشت نژادپرستانه بیشتر میخورد از دهان یک آلمانی نژادپرست وارد دهان یک ایرانی نا آگاه شده باشد. شاید برای پناهندهای که اینجا پول حمایت اجتماعی میگیرد این تعبیر صادق باشد اما درباره دانشجویی که با پس انداز خانواده اش وارد آلمان میشود و دست آخر برای امرار معاش مجبور به کارهای دست پایین دانشجویی میشود خنده دار است. هرچند همان پناهنده هم اگر حق انتخاب داشت که کشورش توسط کشورهای مورد حمایت آلمان خراب نمیشد هیچ وقت حاضر نبود به آلمان بیاید و با چند یوروی پناهندگی روزگار سر کند. بگذریم من در پاسخ به آن دوستمان گفتم در روانشناسی بحثی هست به اسم پرخاشگری منفعل، وقتی شما نمیتوانی به جای خودش جواب رفتارهای بد دیگران رو بدهی ناخودآگاه با کارهایی مثل خوشحالی از باختشان، کینه درونیات تخلیه میشود و این یک مکانیزم طبیعی است. این مکانیزم برای کسی که خودش را خیلی کمتر از آلمانها میبیند و هویت خودش را گم کرده است معنی ندارد؛ چون در انتظار این است تا آلمانیها او را به عنوان یک آلمانی بپذیرند، نه یک خاورمیانه ای با خوبیها و بدیهای خاص خودش.
روایت فوتبالی من از جام جهانی به پایان رسید؛ ولی قصه تقابل خارجیها با آلمانیها همیشگی است. قصه ای که سمتی از آن خارجیهایی هستند که از آلمانیها بدشان نمیآید ولی تقاضای احترام در برابر احترام دارند. چیزی که برای من حین پوشیدن پیراهن تیم ملی زیاد اتفاق افتاد، در برابر خارجیهایی که به شکل اتوماتیک خودباخته اند و سوژه خوبی برای باور کردن حرفهای دست راستیها که بین خود آلمانیهای فهمیده هم خریدار ندارد.
راستش تجربه کوچک پوشیدن پیراهن تیم ملی برای من این درس را داشت که وقتی از معرفی هویت خودت هراس نداشته باشی، حتی اگر طرفدار ایرانی باشی که فوتبالش نسبت به آلمان حرفی برای گفتن ندارد،پیش آنها احترام بیشتری داری تا اینکه مثل بعضی ایرانیها یا خارجیهای خودشیرین تی شرت تیم ملی آلمان رو بپوشی!
منبع: مهرمنبع: آنا
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت ana.press دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «آنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۹۵۰۱۰۲۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
دانشآموزان نابغه ایرانی بر بام والیبال جهان ایستادند
به گزارش خبرگزاری مهر، تیم والیبال دانشآموزی ایران که با شش پیروزی پیاپی مقابل اوگاندا، آلمان، بلژیک، هلند، ایتالیا و چین تایپه به فینال رقابتهای دانش آموزان جهان راه یافته بود، امشب و در ادامه بازیهای درخشان خود در بلگراد به مصاف آلمان رفت و توانست بار دیگر این حریف خود را شکست داده و با کسب پیروزی سه بر صفر مقابل این تیم اروپایی، قهرمان والیبال دانشآموزان جهان شود.
تیم والیبال دانشآموزی کشورمان در دست اول ۲۵ بر ۲۱، در دست دوم ۲۵ بر ۱۸ و در دست سوم با نتیجه ۲۶ بر ۲۴ آلمان را مغلوب کرده و در مجموع با نتیجه قاطع سه بر صفر، عنوان قهرمانی مسابقات جهانی را از آن خود کردند.
در این دیدار حسنپور سفیر و دیگر اعضای سفارت ایران در صربستان برای تشویق بازیکنان ایرانی به سالن آمده بودند و در کنار دانشآموزان نابغه ایرانی، جشن قهرمانی برپا کردند. گفتنی است تیمملی والیبال دانشآموزی کشورمان ساعت ۳:۱۵ بامداد روز سه شنبه به ایران بازخواهد گشت.
کد خبر 6091516